Ahh ... Mae cerddoriaeth, iaith byd-eang, mae’r iaith y gall i bawb yn deall, beth pawb yn gallu siarad ... mae’r peth sydd yn llenwi fy batris gyda llawer o ynni sydd ei eisie.
Ie, dwi’n eistedd yma eto ... Dwi wedi newydd cwpla gneud un darn o gerddoriaeth, cyflawni y ddau - llenwi fy batris i fi ac bod yn creadigol ar unwaith. Dwi’n gwybod bod mae hi’n awr yn hwyr ... neu yn gynnar, beth ych chi’n moyn ...
Dwi’n hoffi fod yn creadigol ar yn awr yn gynnar na achos dwi’n unig ac mae gyda fy heddwch i fi. Dwi gallu meddwl ... mae dychymyg i fi yn pryfed i uchder anghyfyngedig.
Dwi ddim yn canu yn amal achos dwi’n dechra crio bob amser phan dwi’n canu ond dwi’n hoffi wrando fe ac gneud fy caneuon hun.
Mae’r cerddoriaeth yn bywyd, mae’r bywyd mae rhaid i un yn byw.
Ac can dw'i wedi cwpla? Mae'n yma ...
No comments:
Post a Comment